Sabaha Kadar Şiiri - Erdem Gümüş 2

Gönül mey hanede, bir masa seçtim,
Her türkü senden di, sabaha kadar.
Derman kadehinden, derdimi içtim,
Her şarkı senden di, sabaha kadar.

Masalar bomboştu, ben tek müşteri,
Gönül yarasına, vurdun neşteri.
İçim sırılsıklam, dışım düş teri,
Ter arkı senden di, sabaha kadar.

Sevda kadehimde, rakım da sendin.
Meyleri getiren, sakim de sendin,
Aşkı ipe çeken, hakim de sendin.
Yâr terki senden di, sabaha kadar.

En uzun geceydi, bitmek bilmedi,
Dertlerim içimden, gitmek bilmedi.
Elim kadehleri, itmek bilmedi,
Her zerki senden di, sabaha kadar.

Hesap felektenmiş, almadı para,
Aşkın çarmıhında, çektirdi dara,
Sessiz çığlıklarla, attım bir nara,
Dar çarkı senden di, sabaha kadar.

Aheste aheste, kalktım masadan,
Sekiz çiziyordum, dertle tasadan,
Sen müebbet verdin, aşk-ı yasadan,
Yâr farkı senden di, sabaha kadar.

Aşkın kodesine, tıktılar beni,
Figani güreşde, yıktılar beni,
Yani canlı canlı, yaktılar beni,
Kor zevki senden di, sabaha kadar.