Dün akşam ağladım ay ışığında
Hep seni düşündüm sabaha kadar
Aklım karmakarış sarhoşluğunda
Hep seni aradım sabaha kadar.
Kuytu bir köşede yalnız başıma
Gençliğim tükendi boşu boşuna
Bulutlar çöküyor bak göz yaşıma
Yağmurla ağladım sabaha kadar
Gökte bir ay gördüm sana benzeyen
Benim gibi var mı seni bekleyen
Yanmış bir yürek var seni özleyen
Hep seni bekledim sabaha kadar
SEFA der, neyleyim olmuyor sensiz
Sensiz gecelerim soğuk ve sensiz
Yalvardım Tanrı’ya hep sessiz sessiz
Hep seni dilendim sabaha kadar.
Kayıt Tarihi : 25.12.2012 20:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!