Sabaha kadar Şiiri - Gürbüz Papağan

Vakit gece beden yorgun yol ırak,
Aranır gözlerim buğulanarak,
Karanlıklar sarmış dağlarda matem,
Kimim var bu elde ben kime gidem,

Makber gibi cihan sıkıyor her yer,
Dinmiyor hicranım sensiz ey dilber,
Coşuyor sinemde o eski yadın,
Ruhum sızım sızım artar azabım,

Yar dedikçe elim kolum çözülür,
Hasret canda yumak yumak örülür,
Yüreğim yuvada çırpınan keklik,
Anladım ALLAH’A mahsusmuş teklik,

Kuşlar sustu duyunca feryadımı,
Rüzgâr bile zerre kımıldamadı,
Akşam ince ince tüten dumanlar,
Volkan gibi yandı sabaha kadar,