Sabaha Kadar Şiiri - Seyfeddin Karahocagil

Düşünce, düşünce, yine düşünce...
Tutunuyor insan birden düşünce...
* * *
Hayal ipliğiyle örgüler ördüm
Fikir tezgâhında sabaha kadar..
Her yerden, her şeyden Mevlayı sordum
Gecenin mahında sabaha kadar..
Zerrede, kürrede hep onu gördüm
Zikir dergâhında sabaha kadar...
Sonsuzluk ufkunda yürüdüm durdum
Hakikat rahında sabaha kadar..
-
Ne engel tanıdım ne de bir perde,
Aradım aradım onu her yerde...
* * *
Aradığı kadar buluyor insan
Bu arzuyla yandım sabaha kadar..
Gökyüzü önümde delindi bir an
Uçuyorum sandım sabaha kadar..
Beyin işkencede, farklı heyecan
Çileye dayandım sabaha kadar..
Karanlık dağıldı aydınlandı tan
Gafletten uyandım sabaha kadar..
-
Eğer binmiş isen aklın sırtına,
O zaman kopuyor büyük fırtına..
* * *
Yoklukla varlığın meydan savaşı
Durmadan sürüyor sabaha kadar..
Nedenler, niçinler çekiyor başı
Ardarda yürüyor sabaha kadar..
Uzaklar, yakınlar kurusu yaşı
Karşında duruyor sabaha kadar..
Büyüğü, küçüğü yüklen ve taşı
Ahh. neler türüyor sabaha kadar..
-
Olursa aklına iman kılavuz,
Denizler küçülür olur bir havuz..
* * *
Kapılar açık, yap tevbe ve niyaz
Nefsini ezersin sabaha kadar..
Besmele, hamdele, salvele, namaz
Felahı sezersin sabaha kadar..
Hiçbir şeyde yok ki duyduğun bu haz
Göklerde gezersin sabaha kadar..
Rahmet deryasına daldırır feyyaz
Yüzersin yüzersin sabaha kadar...

* * *
Rabbim yalnız senin tek rızan vardı
Göğsümün ahında sabaha kadar...
Rahmetin, keremin ruhumu sardı
Kelamullahında sabaha kadar...

6-8-2009 Amasya Seyfeddin Karahocagil