Sabaha Kadar Şiiri - Selami Birgül

Bu aksam sessizlik vardı yine içimde
Seni düşündüm durdum sabaha kadar
Gözlerin takıldı kaldı yine hayallerime
Seni düşündüm durdum sabaha kadar

Rüzğara meydan okuyan o saçlarını
Huzur veren dokunuş bakışlarını
Cilveli duruşunla o nazlarını
Seni düşündüm yine sabaha kadar

Acı veren ayrılık özlemlerini
Sineye çektiğim hasretlerini
Güllere bedel gülmelerini
Seni düşündüm ben sabaha kadar

Kulağımdan bir an gitmedi sesin
Tenimdeydi yine sanki nefesin
Yenilendi yine arzum hevesim
Seninleydim yine sabaha kadar

Hani kokardın ya hep buram buram
Bir sen vardın birde bir dal siğaram
Sanki kokunla doldu dumanlı odam
seni kokladım durdum sabaha kadar

Eskiden ne derdek bak şimdi neler
Duymasın isterdik bizi kimseler
Kulağımda canlandı dediğin sözler
Seninle konuştum sabaha kadar

Resmine öperek kalbime bastım
Her an göreyim diye duvara astım
Sensizliği bile senle paylaştım
Seninle bakıştım sabaha kadar

Sensiz gecelerin korkularıyla
İrkildim güneşin ilk ışıklarıyla
Yine kavuşmanın duygularıyla
Seni yaşadım işte sabaha kadar

Kavruldum uslatın sancılarıyla
Yaşadım yokluğunun acılarıyla
Uykusuz gecenin sancılarıyla
Seni diledim sabaha kadar

Yeşildir deniz andırsada maviyi
Düşünmesi bile güzel halini
Nasıl köle ettin bu selami yi
Senden kaçamadım sabaha kadar

01/08/2008
Selami BİRGÜL