Sabah Güneş Dokundu Şiiri - Gülay Özdemir

Sen hiç gönlünü yazdın mı sabaha?
Huzur sensin diye gökyüzünü indiren,
Sönmemiş yüreğinin sevdasına dokunan.
Gökyüzünde kalmayan güneş gibi,
Solundan açan.
Sanki kutup yıldızı gibi,
Parlayan bulutları aşıp ışık saçan.
Beni benden etmiş yüreğin habersizce,
Yüreğimi idam eden,
Gönlümü aşıp kirasızca kapatmışsın
sevgiye.
Sanki yüreğine yüreğimi resmederek
mısra mısra girmişsin,
Siirin içinde mevsimsiz açan çiçekler gibi
Sürgün yemiş yüreğime.
Ölüm fermanımı yazan cümlerin.
Tanıksız şahidi olan yüreğime.
Sevdaya kapatmaya hazırlanırken
gönül kafesimi,
Gönül denen göğüs kafesime yine değdi
bir sevda.
Ahbap oldu benimle Meğer gönül hikayesi
Umut vermiş yine yüreğinden yüreğime ,
Uğrayan sevdaya yaşamam dediği yerden.
Bahar bahçe olan duygularından habersizce sevdaya doğru...

18.03.2021