Ekmeğe ve doğan sönük güneşe!
Şehrin kapıları açıldı artık.
Biz ise sürekli karanlıktaydık,
Saplanıp kalmıştık bir keşmekeşe.
Şimdiyse yüzümüz o yitik yönde;
Karmaşık düşlerin gelgitlerinden
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim