Dün gece düşümde görüp de seni
Kahrola kahrola sabaha çıktım
Adın dudağımda uyattın beni
Ağlaya ağlaya sabaha çıktım
Ayrılık virandan daha çok yıktı
Mehtabın içinde o yüzün çıktı
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta