SABAH YÜRÜYÜŞÜ mden...

Yolun bir yanında Çamlar,öbüryanında Çınarlar;
Duaya açılmış gibi,yüksek-yüksek Palmiyeler…

Grileşmiş hep tepeler,Sahilboyu,ıssız,sessiz;
Yeşile hasret bahçeler..Yürüyorum gene sensiz…

Sisli tepelerin sırtı,kıyılar otsuz,çiçeksiz,
Denizde yok bir kıpırtı..Karşı dağlar yeşilliksiz! .

Gariplik sarmış yolları..Kayıp rüzgârın nefesi…
Kırılmış ağaç dalları..Duyulmuyor bir kuş sesi…

Gariplik beni ürküten.
.Sensiz hüzünlüyüm,zaten! ..
——-
Tempolu adımlarıyla,
Bakınmadan sağa-sola,
Sahilboyunca,yalınız;
Tekbaşına yürüyen Kız…
Biliyorum,O bir yetim..
Konuşmak değil niyetim...
..
Sabahları rastlıyorum,
O’nu biraz tanıyorum..
Hep aynı spor kıyafet..
Uzaktan bakınca…Afet! .
Görünüş biraz bakımsız;
Kaşına çekmemiş cımbız…

Hafif solgun dudakları,
Zarif burun kanatları…
Şal’i,rengarenk oyalı,
Saçı kızıla boyalı.
Endam heykeli andırır…
Afrodit’i kıskandırır! ..

Gûya çaktırmıyorsa da..
Güzelliğinin farkında..
Ezilip-parçalanmasa,kahpe feleğin çarkında! ..
Ne olsa,zor,Kız evlâdı; zaten “.Yok Kadın’ın adı..”
Dilerim ki,O da birgün yuva kurar,dernek-düğün…
Ömrünce Eş’i kolunda,yürürler ÇUĞRA yolunda…

-ERDEK
18.01.2008/ ÇUĞRA YOLUNDA