Dingin bir sabah yağmuru,
ve yürüyen insanlar.
Burkuk yolları ve
ağrılı bakışları.
Yolun yarısını bitirmiş,
uzak günleri düşlerken.
Yeri izleyen gözlerim ve
sırtımda kamburum.
Sessiz kalmayı çözen,
bir tek bu düşler varken.
Dalgınlığın affı olmaz,
sığınacak kimsen yok iken.
Kayıt Tarihi : 12.9.2024 12:52:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!