Sabahın o kör karanlıklarında
rüzgarda çırpınan kuru dalların
çırılçıplak soğukluklarında uykulu
günleri aylara, ayları yıllara sürükleyen
yaşam koşusunda insanlar vardır,
Ayakları zincirlidir otobüs duraklarına
tramvay yollarına, tren istasyonlarına,
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
