Sabah Uykusu Şiiri - Turgut Yanartaş

Birazdan fazla uykum var
Belki de çok ağır
Sıcacık yatağım, yumuşacık yastığım
Çağır beni çağır
Ezanlar okunuyor; “Essalatü hayrun minen nevm”
Duymuyor kulaklarım, sanki sağır
Babacığım, etme eyleme, uykum çok
Lütfen biraz az bağır

Kalksam uykum kaçacak, biliyorum
Ya gelmezse bir daha!
Yatak, yorgan ve uyku
Öyle bir konfor ki biçilmez paha
Namazımı gün doğunca kılsam
Rüyalarım olmuş bana çölde bir vaha
Yok! Kalkamayacağım anneciğim
N’olur, göster biraz müsamaha

Biraz acı bana hocam
Söyleyin lütfen namaz uykudan tatlı mı?
Mışıl mışıl uyurken ben
Bileyim, namaza çağıranlar haklı mı?
Beni yatağa bağlayan o el
İçimde mi? Yoksa bir yerde saklı mı?
Yorgan altında kalan bedenim,
Her yer karanlık, ağır bir uyku örtmüş aklımı

Bir işin kıymeti
Neyi terkettiğine bağlı değil miydi?
Değerini bilseydim sabahın
Zahmeti hiç gözüme büyük gelir miydi?
Oysa uyku da neymiş?!
Namaz uykudan daha değerliymiş
Hesabını yapacağıma uykunun saniye saniye
Bilseydim değerini eğer
Sürünerek giderdim camiye