Sabahın Laneti...
Uzaktı bizi birbirimizden ayıran yollar.uzuyordu hasretinin her vuruşunda kalbimde...aslında biz dik yine uzakları yakın eden, kelimeleri düşüren dlimizden.nereye düşürdün, düşürdüm bir bulabilsem...
Şimdi yoksul hüzünler yerine, kalbimde çok zengin senli ağıtlar yazıyorum.Kalemimden kan damlıyor, mürekkep yerine...
Nerden başladık ki nasıl bitirdik bilmiyorum.Kelam ın zevale dönüştüğünü görmek, nasibizde vamış demek.Artık biz 'biz' oldukça büyüyen, tek beden olamıyor, aksine biz olmaya çalıştıkça sen ve ben oluyoruz...
Köprüleri yıkıyorsun.ben demir sütünları ellerimle kaldırmaya çalışırken sen; sana ulaşmak için yaptığım köprüleri yıkıyorsun.Anlamıyorsun.anlamıyorsun.Susuyorsun.Susuyorum...
Zülfü kimi ayağın koymaz öpem nigârum
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Devamını Oku
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum