Bir susma başladı içimde
Uykusuz.
Dar sokaklarında dolaştım
Aç ve susuz
Bu gece.
Karanlık birdaha zindanlaştı
Aniden
Sen yoktun birtanem
Uyuyordun benden habersiz
Kuşkusuz.
Lambalar yanmıyacaktı bilirim
Olsun..
Ben yinede senin mum ışığına vurulmuştum
Sabah şafağı uyanırken ufukta
Yine kalbim fenalaştı
alacakaranlık yokluyordu yine yüreğimi
ve ecel saati gelmişti işte
gidecektim senden ve dünyanadan
sorgusuz..
Kayıt Tarihi : 22.9.2012 20:02:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Arda Can Çetin](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/09/22/sabah-safaga-uyanirken.jpg)
TÜM YORUMLAR (3)