! ! ! Sabah,Sabah! ! ! Şiiri - Ender Selvi

Gitme vakitsizce
Soframda iki kadeh
Demleniyor derdiyle
İki lokma,iki dirhem
İnmez oldu boğazımdan
Kalp acısında sabah
Çagırıyor bir türkü
Dinleme feryadı
Varma üstüne
Koyver kendi haline
Dinleme Sabah sabah....

Yanıyor haliyle
Mecnuna dönmüş
Dert degilse bu
Nedir arkadaş
Mevsimi peşinden
Kışa bürümüş
Ahvali hayırsa
Acıya bürümüş
Yanmadan gönlünü
Feryada sürmüş
Aşk yangınıyla
Deliye dönmüş
Dinmeyen gönlüne
Çok erken küsmüş
Bir can sofrası bu
Otur arkadaş
Dokunma mazluma
Vurma sabah,sabah
Bırak kendi haline
Bu son sabah.........

Çiçekler açıldı
Solup kayboldu
Sular çağlayıp
Yolunu buldu
Kar idi yurdunda
Doluya vurdu
Gönül bu akıyor
Yavaş,yavaş
Çağlarsam darılma
Küsme arkadaş
Otur kal,yerinde
Gitme sabah,sabah
Varmayın üstüme,
Gelmeyin bu son sabah

Adem oğlu bu
Yurdundan kovuldu
Diyarsız saltanatın
Tahtına kuruldu
Bir güzele
Gönlü vuruldu
Söyledide,sevdiğine
Sonuç ne oldu
Gurur ayak altında
Harabe oldu
Kara sevda bu
Bu kulunu buldu
Adem oğluydu
Adamlığından kovuldu
Cehennem azabı
Cennet mukafatı derken
Arasatta kayboldu
Buda benim sevdam
Sevdam azrailim oldu
Musalla taşına konmadan
Gözümdeki yaş
Tabutuna koydu
Otur başıma şimdi
Kal sabah,sabah
Duacım ol,oku başımda
Bu son sabah..........