Sabah Saatlerindeyim! Şiiri - Çiğdem Şimşek

Elimde kurumuş çiçeklerin var,
Yüreğimde ise tomurcuklanmış aşkın.

Sabah saatlerindeyim; sensizim.
Yorgunum, düşüncelerden.
Ama seni sevmekten asla!
Dışarıda sevinçle baharı müjdeleyen kuşları duyuyorum.
Bir kulağım eksik, kollarım boş.
Sana öyle yakın, böylesine de uzağım.
Sen hiç sensiz kaldın mı?
Yokluğunun ne demek olduğunu biliyor musun?
'Acı çekiyorum' diyorsun.
Ya ben!
Beni hiç düşündün mü?
Çektiklerimi...
İki benliğimin arasında kaldım.
Savaş hattındayım,
Sözcüklerin ise kurşunlarım oldu.

Yorgunum!
Ama seninle kurduğumuz dünyadan asla!
Artık kuşların bana,
Geri döndüğünü müjdeleyen seslerini duymak istiyorum.
Onları sarmaş dolaş birlikte dinlemek istiyorum.
Hala sabah saatlerindeyim!