Sabah Rüzgarı Şiiri - Hasan Hüseyin Arslan

Henüz doğmadan güneş,
Tüten bacalardan belli ki
Her ocakta yanıyor bir ateş
Süzülür ışıklar pencereden içeri
Öbek öbek
İşte böyledir hayat kederli
Toz olup kaplar köşeleri …
Düşer bulut parçaları
Pencereden içeri
Süzülür gökyüzünde
Maviliğin sesi
Mavilik yazar yeryüzüne sesleri
Siler götürür sabah rüzgarı
Birikmiş gecenin kederini
Hangi yana baksam görürüm seni
Cehvere benzeyen gözlerini
Özlerim;
Karanfil kıvrımı busselerini
Sabah rüzgarı gibi
Dokunur yüzüme
Gözlerimi kapatır
Beklerim seni amade
Yeniden, hep yeniden gelmek üzere
Vedalar vuslat olur gözlerinde
Kokunu sürdüğün salep çiçeği gövdesinde
Çekerim seni buğulu gözlerinle yüreğime
Sabah rüzgarı savururken seni
Tıpkı kekik gibi, nane gibi, reyhan gibi
Hatmi çiçeğinin elvan elvan renkleriyle
Seni sarar ruhuma
Okşarsın tenimi çöven otuyla
Sabah rüzgarı yıkar gamzelerini
Bütün bir bahar adına

Sosyolog Hasan Hüseyin Arslan - 09.03.2022