Sabah olur mu Şiiri - Kadir Develi

Kapalı kapılar ardında oynanan
Oyunlar vardı akşamlarda
Hüzünler sıralanmış perde perde
Var gücüyle yansada
Işık aydınlatmıyordu karanlığı
Loş bir ışıkta gördüm seni belli belirsiz
Duvarı anımsatan hissiz bir yüz
Var mıydın yok muydun
Bir vakit geldi göründü yüzün
Işık mı canlandı
Ayın şavkı mı vurdu önemsiz
Acılar sarmalamış göz çevresini
Salkım saçak yanaklar
Sisli dağların tepelerinden
Kopup gelmiş gibiydi yüzü.
Hüzünlü ve bulutlu.
Yinede derin bir gurur taşıyordu gözlerinde Sessizce bağırıyor gözlerime
Bakma yapma.
Çığlıklar dört duvarda yankılandı
Yüzü mahpus benimle rüyalarımda.
Boncuk boncuktu yüzünde korkuları
Sabah olur mu
Güneş doğar mı.