Sabah olmasın.. Şiiri - Sami Arlan

Birini özlemek bir kader değildir
Ama sevmek bir kaderdir
Seni sevmeseydim,
Yalnızlığıma mutlu
Bir hayat yaşatacaktım belki de
İnsan sevdikçe
Düşündüğü şeylerin sayısı azalırmış?

Yağmurlu Akçay/da açılan gözlerime
Gösterebileceğim hiçbir şey yoktu,
Parmaklarım dışında
Konuşmayı öğrenmeseydim diyordum kendime, kızarak,
Çünkü insanlar bilmek istediklerini değil,
Sadece duyulması gerekenleri
Duymaya muhtaçlardı.

Hiç konuşmasaydım,
Mesela saçlarına dokunamayacaktım
Garip bir döngü içerisindeyim,
Ya sabah olmasın,
Ya da gözlerim hep karanlığa uyansın
Sen olmayınca zaman nasıl oluyorsa
Olduğu yerde sayıyor
Bütün saatler gidişine takılmış,
Geçmiyor zaman, zaman geçmiyor
Saat hep aynı yerde takılmış.