uyuduk uyandık sabah oldu güneşi gördük
dalıp gitti gözlerimiz geçmiş günlerin hayaline
titreyip ürperdik bu can hala tende mi diye
bu mavi gök, bu durgun deniz ve suskun kuşlar
duduk sesi inliyor çınlıyor kulaklarda yar ismi yar
yanlızlığın sensizliğin şahidi solan yapraklar
bir kaç anı bir kaç gizli bakış hepsi o kadar
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
