Soğuk,karanlık geceler
Hıçkırıklar ağlarım
Ama gözlerim yaşarmadan.
Düşünürüm yaratılışımı,
Kendimden utanırım,
Duyunca sabah ezanını,
Bir kez daha ağlarım..
Kendimden utanırım,
Yaptıklarıma ve yapamadıklarıma
Acı çekmek kolay değil
Bir sevda için
Ölmeyelim bilmiyorum
Düşüncelerim çaresiz
Boş hayaller ve bir yar
Kendimden utanıyorum
Kavuşmak çok zor
Ufuktaki aşka..
Ama ne sevdim birini
Ne de aşka inandım
Veremezken bu canın ücretini
Yaradanımdan utandım
Ne diye yaşıyorum
Bulamadım ilahi aşkımı
Ne diye sevgi arıyorum
Sevgi sadece ALLAH ile
Yakın olmaktır şafakta
İşte buldum en sonunda
Kalkarken sabah namazına
Kayıt Tarihi : 10.5.2009 15:40:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!