Belki bir iş gereği, çok erken uyanırsın,
Diğer mecburiyetten, sabah erken kalkarsın…
Gömleğin ütülenmiş, çantanı hazırladın,
Tüm dosyaların tamam, kitaplarını aldın…
Kediler doyurulmuş, ayakkabın boyanır,
Ezan ki okunmadı, hemen her şeyin hazır…
Evin içi hep soğuk, soba kullanmıyorsun,
Çevren hiç bilmeyecek, samimi olmuyorsun…
Çünkü tek yaşıyorsun, biraz da mecbur kaldın,
Kahvaltını yaparken, belki de robotlaştın…
Bir sabah ezanıyla, ruhun huzur kazanır,
Rab hiç unutulur mu alnın secdeye varır?
…
(2000)
Kayıt Tarihi : 13.12.2012 17:05:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Tevfik Temiztürk](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/12/13/sabah-namazi-5-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!