“Sabah Namazı 4”

Şahsım için rastlarım, nefsimi dinleyerek,
Sakın alınmayınız, ibret almanız gerek…

Yazmayı düşünürüm, artık yazamıyorum,
Nefsim için bir tuzak, çukur kazamıyorum…

İrade ile nefis, kedi, köpek gibiler,
Bazen birlik olurlar, düşman gibi değiller…

Bir sabah ezanı ki, ALLÂH(c. c.) razı olsunlar,
Dillerden dökülüyor, Rab hatırlatıyorlar…

Musikisi hem özel, hocada ses mükemmel,
Rabbe koşmak isteriz, nefisler buna engel…

Şeytanla kavga başlar, iradeler yenilir,
Nefis şeytandan yana, kul uykuya yenilir…

Sonra kalkarız birden, etraf mahşer yeridir,
Kıyamet çoktan kopmuş, kılanlar hep emindir…

Geriye dönüş yoktur, içimizde pişmanlık,
Bir hak daha verilse, namaza kalkmaz mıydık?

…
(2000)