Bir çalar saat ile çok erken uyanırsın,
Günlük işlerin fazla, sırasıyla yaparsın…
Kumandan duvardadır, düğmesine basarsın,
Diğer kumandan yerde, bir kanalı ararsın…
Ses biraz kısılacak, çevren duymamalıdır,
Çevrende kimse yoktur, hassas olunmalıdır…
Üstünü değiştirir, bir bardak su içersin,
Kedilerin maması ve suyunu verirsin…
Bir kısmı ev içinde, ev kedilerindendir,
Mutfağa yönelirsin, penceresi geniştir…
Oracıkta bekleyen, sefil kedilerin var,
Sefil dediysen evsiz, barksız ve mekân sızlar…
Çevre evlerden gelen, sokağın kedileri,
Sürekli karşılanır, yeme ve içmeleri…
Kalmazlar ve giderler, akşama gelecekler,
Yatacakları yer yok, uğrayıp gidecekler…
Birinci kat çatısı, ulaşılan bir zemin,
Yatacak zemin değil, çare yoktur yetinin…
Mama işin aksamaz, tatile hiç çıkılmaz,
Sermayesi helâldir, alın terin aksamaz…
Kediler doyuyor ya, keşke açlık olmasa,
İnsanlar da doymalı, sıkıntılar kalmasa…
Kedilerin doymuştur, şu an ezan okunur,
Bu bir “Sabah Ezanı”, yüreğine dokunur…
…
(2000)
Kayıt Tarihi : 21.10.2012 11:32:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!