Sonu bilinmeyen geceden sonra,
Uyanış demektir “sabah namazı.”
“Ol” diye emrolan heceden sonra,
Diriliş demektir “sabah namazı.”
Gecenin sonuna şafak atınca,
İmsak la ufkuna afak katınca,
Hüdâ’nın bağında bülbül ötünce,
Diriliş demektir “sabah namazı.”
Günahın hicrinde solduğu gibi,
Sabahın fecrinde dolduğu gibi,
Mevlâ’nın ecrinde olduğu gibi,
Diriliş demektir “sabah namazı.”
Kâinat can bulur cıvıldar kuşlar,
Allah’ı zikreder dağlar ve taşlar!
Tazimle eğilir anlayan başlar,
Diriliş demektir “sabah namazı.”
Şahan der ervahın kul olmak için,
Hakk’ın dergâhına yol olmak için,
Rabbin bargâhına dil olmak için,
Diriliş demektir “sabah namazı.”
Ervah: Ruhlar, canlar.
Dergâh: Cenabı Allah’a ibadet edilen yer.
Bargah: Huzur-u Rabb-il Alemin. Dua edilen yer.
Kayıt Tarihi : 3.2.2014 22:18:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Şahan](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/02/03/sabah-namazi-20.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)