Üşüten bir havayla karışık sabah da,
Birkaç sıcacık hayal geldi aklıma,
Sonra hüzünlenir oldum…
İstedim ağlamayı, bağırarak,
korktum kısılır diye, sesim.
Güneşin parıldayan ışıkları,
Hafifçe dağın kirli yüzünde belirdi,
Başlarını kaldırıp baktı her çiçek,
Huzurun doğuşuna yeni baştan…
Yalnız senin kokun gelir,
Sadece seni yazar ellerim,
Tek sensin bilinmek istenen,
Kaybolmayan senin varlığın……
Kayıt Tarihi : 17.3.2015 21:31:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Okan Karataş](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/03/17/sabah-mi-yoksa-aksam.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!