sisli hep sabahlar
ve keder her yanda ağlar
ama serde yaşamak var
gün uyanmaya çalışıyor
uzun bir gecenin karabasanlı uykusundan
hey zaman, kim tutar seni
hadi yer aç ışığa
konsun varlığımızın karanlık dallarına
şakımaya başlasın yarasaların korkularına
ve sürsün hükmünü amansızca
karanlık ve kasvet halkına…
yer aç zaman, şöyle gen olsun
ilkyazın emsalsiz bereketli ovalarına salınsın
içimizde suskun pısmış duran huzur uyansın
gençliğimden haber gelsin,sevgilimden bir ıtır
yer aç ey zaman, beni kahreden öfkem durulsun
ilk ve son kez yer altına sığınan arı duru bir su olsun
kuş tüyünden bir el dokunsun ve dolsun kalan ömrüme
güvercinler muhabbetinden ve yağmur sesinden uzun bir sükûn…
Kayıt Tarihi : 9.12.2009 20:38:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!