Sabah Güneşimdin Şiiri - Fatih Güler

Sabah güneşimdin,
Kahvaltıma aşkını koyuyordum masaya.
Bütün saatleri ileri ayarlamak istiyordum,
Bir an önce akşam olsunda
Belki sabah güneşi gibi aydınlanırım diye.

Günün tam ortasında düşüncemin oltası
Hayalini çekiyordu sevgi ırmağından,
Saygı gölünden.

Akşam oldu mu kapımın zili gardiyan olurdu
Zil çaldı mı yüreğimde kıvılcımlar uçardı
Ta gökteki yıldıza
Yağmur yağar,şimşek çakar,
Bulut gelemezdi göğe.

Gökteyken aşağıdaki dert selini göremezdim.
Öyle bir bulut geldi ki Maraş dağından
Gecelerim yıldıza hasret,
Sabahlarım güneşe yetim kaldı.