Çifte yalnızlık ile başladı bu hikaye,
Tek başıma aynada kendimi göre göre.
Kalbimin sesini artık dinleyeceğime,
İnanmazdı hiç, odamdaki ayna da ben de.
Odamı güneş sardı.
Oysa perdem kapalı.
Sabah güneşi gibi parladın,
Renksiz duvarlarıma renk kattın.
Nerden rastlayabilirdim ki böyle güzele?
Hiç beklemezdik ikimiz de, aynam da ben de.
Aynam şahit artık, daimi tebessümüme.
Sen de gel gör, sahit ol, sayendeki neşeme.
Odamı güneş sardı.
Oysa perdem kapalı.
Sabah güneşi gibi parladın,
Renksiz duvarlarıma renk kattın.
08.08.2016, Ulm
Nadir BulutKayıt Tarihi : 12.8.2016 02:53:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!