Yaşım koltukta
Yansımamla
Yan yana oturuyorum.
Önce kendime
Sonra
Sevilerimin yeşerdiği
Badem gözlerinle ıslattığın
şehrin akşamına
Ve Sana
El salıyorum
Ayrılırken gözbebeklerinden...
Akşam
Yıldızlarını sattığı vakit uyanıyorum
Rüyamdaki yolculuktan
Daha ilk gününde
Camdaki gölgemi
Ve
Beni vuruyor
Sabah güneşi...
Kaldı elli dokuz
Kurşun güneş...
Kayıt Tarihi : 18.9.2004 23:22:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Can Özcan Özkan](https://www.antoloji.com/i/siir/2004/09/18/sabah-gunesi-3.jpg)
akşamgüneşinde esen rüzgarlarla...
Yaşam bir döngü,
ne gitse de, ne kalsa da...
Tebrikler Can...
TÜM YORUMLAR (1)