Sabah Ezanları Şiiri - Mehmet Faruk Sepici

Karanlıkta, simsiyah bir gecede,
Zulmeti yırtan bir ses ünledi,
O ses sanki Bilal-i Habeşi'nindi,
Sanki ilk ezandi o ezan,
Çığlık çığlığa bir kuş sesi içimde yankılandı,
Bir ebabil uçtu, kalbimin oralarda bir yerde,
Gagasından bıraktı, zemherirden bir taşı,
Ürperdim tam ortasına düşmüşçesine,
Bir okyanus dolusu yalın gerçeğin,
Hatırıma geld birden, aciz bir kul olduğum,
Titredi bütün bedenim,
Gözyaşlarım, gözyaşlarım, gözyaşlarım,
Bir Nuh tufanı kapladı sanki benliğimi,
Kisra'nın sarayı yeniden yıkıldı,
Lat, menat, uzza yüzüstü devrildiler, bir daha,
En doğru bildiklerim, bir bir,
Yüzüstü serildiler onlarla,
Aydınlandı ufuklar, kalktı bütün perdeler,
Samanyolu, güneş ve dünya yaratılmamışken daha,
Bizdik Rabbimizle Kal-ü Bela'da,
Yapışkan uykudan silkindim, kaçtım,
Yıkandım Cennet ırmaklarından akan sularla,
Seccade serdim yemyeşil çayırlara,
Secde ettim, Yaradana kul oldum,

09.12.1992