Sabah erkenden Şiiri - Enver Levent

Kaplar şehri biraz hüzün birazda yaslı bir ışık huzmesi
Yüzünü sokağa döndürünce sabahlar
Sakince boşalan kum saati zarifliğidir işte o an
Biraz ıslak biraz sarı birazda kırmızı

Son yolculukları yazarken yine erkenden
Kaldım uçmakla düşmek parantezinde
Okudum okudum anlamadım kendi rolümü
Ah ne çektim bu devrik cümlelerin zulmünden

Yorgun yüreğim titrek titrek atarken bu sahnede
Erselik saatlerde geçer hep diyaloglar
Derinlerde bir yerde saklanır yine de özlem
Neyin parçası oldu şimdi bu kırmızı çizgiler

Parmakları soğuktan düşerken güneşin yapraklara
Kaybolan yakamozlarda dolaşan solgun bakışlardan
Ve derin denizlerin serinliğine akan ırmaklardan bana ne
Ben yalnız yitirdiklerimi bilirim, bir de ağlayan...