Sabah Coşkusu Şiiri - Necip Yılmaz

Gün doğuyor
Gece elveda derken
Ufuklara
Güvercinler rızık arayışında
Gölgesinde Selimiye'nin

Sönüyor bir bir ışıklar
Açılırken perdeler
Aydınlık
Can veriyor hayata
Bakkal yolunda Ayşe Teyze
Selim
Sırtında çantası
Buluşmak için okuluyla
Çırpınışta
Kıpırdanış, kıpırdanış
Adımlanıyor yer
Karış karış
Gül bülbülü bekleyişte

Uyanıştır sabah
Silkiniş
Ve umut yarınlara
Yeniden doğar insan
Ölümün ardından

Çökünce umutsuzluk
Ruh dünyamın üzerine
Hatırlarım sabahları
Hayata akan yığınları
Tebessümleri
Selamları
Merhabaları
Buğulu gözlerle bekleşen
Sevgilileri
Anneleri
Babaları
Ve özlemle dolu çocukları

Dünü sildim defterimden
Yarın var artık
Benim için
Mümkün mü dönmek
Geçmişe
Onarabilmek kırılan kalpleri
Haykırmak
Tarihe, zamana, evrene
Aşkı

Geçene
Geçmiş olsun
Geleceğe merhaba
Artık düşün ve çabala
Sabah var
Tut elinden geleceğin
Korkma ve yılma
Her zerresini yaşadın
Her şeyin