Sabah Cömert Şiirleri - Şair Sabah Cömert

I faced to your selfishness
in the answer you couldn't give
that I specifically asked for,
for I needed it.
Now, my dearest friend.
I am dumping us to the blackhole

Sen yeni doğmuştun.
Gökyüzü uzak yerdi ozaman.
Geçip durmazdı tepeden helikopter.
Yeni birşeydi New York'ta gökdelen.

Her yer savaş, her yer kavga ya da aşktı.

3.5 yıldan sonraya, intihara, Kent'e...

Bazı akşamlar vardır, elinde bir torba külle plaja yürürsün.
Ay da vardır, ordadır. Güneşin yansıyan ışığını görürsün.
Bir tutam insan vardır. Seni tanıdığını söylerler.
Bir torba küle dönmüş arkadaşını severler.

Why don't you buy me a red hat?

I would like to wear it
when we walk on the beach.
I would like to take it off
when stars start shinning over the sea.

Önce bir a yaz: a.
Sonra bir z: z.
Şimdi git söyle herkese.
Bitirdiğin alfabenin sesi kadar,
Küçük burjuva asaletinin nefesi.

Senle ben, ikimiz, farklı bir şey yapmalıyız.
Mutlak sıfıra ulaşmalıyız mesela.
Atomlarımızı hareketsiz tutmalıyız.
Sıkı sıkıya kapatıp laboratuvar kapılarını,
Kendimizi kültürize etmeliyiz.
Yüzde yetmişlik etil alkol sıkıp gözlerimize,

Write, write my beautiful poet,
And ignore the ones who don't appreciate.
One more good and sincere smile
Will bring the light before it is late.

Although the data do not prove it

A young man with an amazing face,
And a warm, honest smile.
And the words come from his mouth
After being judged by his mind
And his loveful heart.

Senin gibi olsam keşke.
Senin gibi, su!
Tutunsam çarptığım yüzeylere,
Uyuşsam, alışsam, şeklini alsam.

Yenildiğim az şey olsa;

Madness!
Every unit in this growth is acting mindlessly.
Separated from normal, from healthy, from good.
Outrageous divisions are captured ruthlessly.
Tree, as if, wants to invade its own root.
How much of time is needed there to accumulate?