Saat sabah beşi geçiyordu.
Bir elimde kahve,
Parmaklarımda sigara,
Seni düşünüyordum.
Aklıma düştüğünde,
Saat beşi geçiyordu.
Güneş usulca uzatmıştı ışığını ufuktan,
Gözlerim kan ağlamaktayken,
Ve sen rüyanda çiçekleri koklarken,
Saat beşi geçiyordu.
Neyseki görmüyordun,
Uykusuzluktan çökmüş yüzümü.
Yüzüm yerlerde dolaşırken,
Saat beşi geçiyordu.
Bu güne doğarken ruhum,
Yarısı ayakta nöbette,
Diğer yarısı rüyasında seni görmekte.
Bütün bunları hissederken ben,
Saat beşi geçiyordu...
Kayıt Tarihi : 14.7.2018 22:59:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!