Sabah Şiiri - Atilla Durukan

Sabah saat sıfır üç,
günün ilk ışıkları dogmakta yavaş,yavaş.
bir ok gibi saplanmakta yüregime,
her ışık köreltmekte gözlerimi zamansızca.

başıma tac takan eller yok şimdi,
gözlerime bakan gözler nerede.
çiçekler açmadan solmuş dalında,
her ışık aldatmış beni sonunda.

SENDE Mİ

sonbaharımın ilkbaharı bu,
yagmurlar yavaş yagın,ne olur biraz yavaş.
gönlümde tüm mevsimlerin armonisi çalmakta
daha alışamadım.
ne olur biraz daha yavaş,
sonra korkarım,ne olur biraz yavaş.,