Sabah Şiiri - Fatih Bilgin

Sabahın sıcak aydınlığı dolunca pencereme
Kabuğunu yeni kırmış bir kuş gibi çıktım umutla
Parlayan güneşi çektim içime ağır
Çıkarcasına yüzyıllık kadim zindandan
Sanki küflenmiş derim kavlamış kemiklerim
En son bahardan bu yana
Açmış bir zambak saksıda özgürce
Bir başına.. Bende öyle..
Günün uğultusu aynı,
Aynı tezgahların çığıtkan sesleri
Köy pazarından mantar kokusu geliyor
Küfrettiğim çekiciler kapatmış kontakları
Çocuklar uykuda henüz
Ben geceyle sohbetimi bitirmiş
Özümsenmemiş ikilemlerin
Mayhoş tadı zihnimin damağında
Ne güzel bir sabah!
Ne güzel umutlar doğuruyor gündüz.
Birazdan uyanır sultanım
Dem kokusu sarar evimizi
Gider küflenmiş yalnızlık.