Sabah 5 15 gözlerim kapalı düşünüyorum

Sabah 5 15 gözlerim kapalı düşünüyorum

Sabah 5 15 gözlerim kapalı düşünüyorum bu gün bayram şimdi kalkmaya davransam kimsecikler yok biraz daha gözlerim kapalı yatakta kalayım en azından saat 6 olsun diye.....Tam 45 dakika zamanla cebelleştim. bayram sabahı saa 6 tıda yataktan kalktım evi toparlayıp mesajlara göz attım annemlere gidecektik kızımla... hazırlanırken seslendim
- Zehra hadi hazırlan anneannene gidiyoruz
- Tamam anne biraz sonra hazırlanıcam
- Zehra saat 8 de evden çıkmamız lazım minübüsler ancak 45 dakikada varıyor
- Tamam anne hazılaranırım merak etme
Susup beklemekten baska bişi yok sabırla bekleyecektim bekledimde o ara tel çaldı Portre atölyesi öğrencilerimden Mustafa ERCAN aradı bayramın mubarek olsun hocam, teşekkür ederim Mustafa nice bayramlar göresin...Ssaat 9 zehra hala hazırlanacak seslendim zehra hadi sonra sustum zehrayla daha önce anlaşmıştık deli oldğu sözü söylemeyecektim hadi.... Hadiye fena sinirleniyor rahat kız 8 yaşında odasına astıgı bır yazısı geldi aklıma (o zamanlar cok kızmıstım bu yazıya) akıllı olup dünyanın kahrını Çekeceğine deli ol dünya senin kahrını ceksın ne laf ama yaşam tarzının özeti..... saat 9. 30 babam aradı direk kurduğu cumle...
- Kızım nerdesin?
- Evdeyim baba.. Zehrayı beklıyorum duşta
- Kızım hemen gel annenle tartıştık kurbanlık için, kurban kesildi eve getirdim yardım edecek kimse yok hemen dağıtlması lazım...
- Tamam baba hemen geliyorum zehraya seslendim
- Zehra ben cıkıyorum zehra söylendi beni
- Beklesen 15 dakka sonra çıkacağım duştan anlattım dedenle nenen tarstışmış hemen gitmeliyim sustu.............
5 dakıkada durakta minibüs belıyordum meskoop'lardan bırıne bındım tıklım tıklım ter kokusu nefesimi kesti bozuk para uzattım bir kişilik diye şöför genç bir çocuk efendi tipli kibarca üstünü veridi paranın... ayaktayım hemen yanımda iç içe oldugumuz 6,7 erkek genc yaşlı orta halli sol yanımda koltukta oturan teyze seslendi
- Kızım çantanı alayım kucağıma rahat et... içim gitti teyzem beni nasıl mutlu etti dedim.cevapladım
- Kurban olurum ben sana cantam ağır senin dizlerin ağırır teşekkür ederim teyzeciğim... Beyaz keteni ile tam anadolu kadını yası 80 miş ağrılı anatoliada davultepede oturuyormuş çetinkayaya kurbanını kesmek için gidiyormuş ayaküstü anlattı bunları yol uzun nasılsa...sohbete başladık
- kızım okuyormusun?
- Hayır teyze ben emekliyim fotografçıyım sırtımdaki çantam bu yüzden.... 3 çocugum var 32. 29. 28.yaşlarında şaşkına dönen teyzem
- Maşallah ben seni okuyor sandım yavrum
- Teşekkür ederim teyzem -
Kaç yaşındasın sen?
- 50 teyze...
- Maşlallah maşallah kızım ancak 30 gösteriyorsun (yıllardır hemen hemen hergün ratsladığım olaylardan şaşkınlıklarını seviyorum)
- Teşekkür ediyorum teyzem çok sağol...
O ara şöfür acı bir feren yaptı öndeki arabadan dolayı kendimi ayakta zor zaptettim teyzem telaşla
- Aman kızım dikkat et geçen gün bindiğim araba fren yapınca düştüm omuzum hala incik yüzüm felan fena şişmişti. Üzerime titremesine bayıldım içim kaynadı her gün rastladıgım güzel insanlardan (yine meleklerim yanımda dedim içimden) teyzem çetinkkayada indi tekrar bayramlaştık burada birileri nasılsa yardım eder evede taksıyle götürürüm diyodu inerken 6 cocuk olsun ve bir sürü torun sen yalnız başına kurban kesmeye git...... zamanım olsa teyzeye kalıp yardım edeceğim fakat evde annemle babamda aklım...Teyzeden sonra ben 2 durak sora evimizim hemen önünde indim apartmanda 2 nci katta oturuyorlar babam açtı kapıyı annem mutfakta ama canı sıkkın babamın aldıgı kurbanın yağları sarıymış ben yemem bunu bu hastalıklı deyip kızıyor babama dikkat etseydin parayı kısmışsındır sen diyede söyleniyor babam yemin billah ediyor vallahi tayfunla birlikte gittik aldık temiz hayvandı koçları sağlamdı dişleride öyle 600 tl verdim fiyatlar böyleydi annem yinede tutturuyor ben yemem bu etten... babam ben gelmeden kasaba gidip sormus kurbanlık eti göstererek bu neden sarı diye kasaba... kasap abi yaşadığı yerden ve yemden herhangi bir sorun yok ciğeri felan tertemiz hastalıklı olsa ciğerlerinden belli olur annem hala söyleniyor neler düşünüyordum içime sine sine bir kurban yapamadım ben teselli ediyorum anne vanda ve doğuda çoğu etlerin böyle sarıydı yağları üzülme bunun için annem bana soruyor sen yermisin? yerim tabi diyorum yere hazırladığı naylondan sofraya oturcam fakat üzerim batacak anneme bana üst ver değişeyim dedim yatak odalarına gectık yatak odası yine tiril tiril annemin.... annem kendi eteklerinden ve bluuzlarından birini verdi giyndim üstümde sallanıyor gülmsedim mutfağa gecip etlerin basına oturdum satır elımde anneme sen söyle ben parcalayayım dedim annem kaburgaları verdı bunlar 4 parca yalnız önce sizin etleri ayıralım..erkek kardeşime butu ayırmıslar bana bir kol bir kol naciyeye naciye en küçük kız kardeşim... bir but kendılerıne.. annem kara kara jaleyle hülyaya et düşünüyor ben: bu boynu koy annem: olmaz laf eder jale bana bunumu verdiler diye sustum düşündüm pratik çözüm.. o zaman ben alayım boynu kolu verin onlara can kurtaran gibi baktı annem bana sırf mutlu olsun diye yaptıgımı anladı itiraz eti kabul etmedim ben anne sorun değil kurban eti bu neresini verirsen ver diye... kolu ikiye bölüp torbalara koydum yanlarına kuyruk ve kaburgadan katarak..annemim içi rahat babam gözlerinin içi gülerek bakıyor bana oldum olası annemle babamla konusmadanda anlaşırız... komşulara parcaladığım etleri ayırdık annem en az 10 kapıya et ayırdı....Annem babama zehrayada yollayacağım iflas etmişler durumlarıda çok kötü... babam yolla tabi sırtından kopardıgımız eti ayırdı bir parçada süleymana verelim kardeşi oda üst katında zehra iflas ettikten sonra süleyman kıracısını cıkarıp abla gel otur para mara verme deyince zehra abla gecmiş oturmuş süleymanın evine...zehra abla çocukken aynı mahallede büyüdüğüm çok sevdiğim zeynep teyzemin kızı o zamanlar mahallenin en varlıklılarındandılar zeynep teyzeyi oldum olası çok severdim llah rahmet eylesin.......büyük bir bahçeleri vardı bahçe mahallesinde herkesin bir bahçesi vardı bizim evimizin bahçesindeki dardağanlar hala aklımda küçük evi yıkıp büyük evi yaptırıken belediye gelip kesmişti n ağlamıştık kardeşlerimle birdaha üzerine çıkıp oynyamayacak meyvelerini yiyemeyecektik.......... Zeynep teyzeler güzel komşulardı herşeyi birlikte yapardı annemler birlikte çalar söyler eğlenirdik...süleymen çalgııcıydı güzel saz çalardı akşamları bahçede oturur sohbetler edılırdı çok güzel günlerdi ben okula gitmiyordum yaşım ancak 6 7... annem kim götürcek bu eti zehraya diye üzülerek sordu ben götüreyim dedim gözleri parladı ben anne yalnız ben cok uzun zaman oldu o mahallenin neresindeydi evleri unuttum annnem tarıf eti ziyareti biliyrsun biliyorum onun sonuna git arkasındaki ev 3 katlı zaten... eti aldım dar sokaktan gecerken hiç tanımadığım bir çingene kadın evinin önünü temizlemiş elinde süpürgesi... bayramlaştık kadın gel şeker al gülümseyerek dönüşte dedim saçlarını çingene pembesi bir tokayla tuturmuş tepesine doğallığına bayıldım... sokaklar değişmiş 40 yılır gecmediğim sokaklar ziyareti buldum ama evi bulamadım ziyaretin arkasındaki avlu büyük... avluda bir adam masasına dayanmış oturyor yanına gidip burda süleyman topçunun evi nerede diye sordum adam bilmiyorum....ben çalgıcı süleymandeyince ha omu hemen su bınanın üçüncü katında....gülümsedim kör süleyman gözleri görmüyordu ama sazı ile insanlar yıllar yılı çok düğünler eğlenceler yaptı halada yapıyormuş çocukken ekibi vardı benim şimdi nasıl acaba............birinci katın kapısını çaldım karşıma çıkan adama sordum zahra abla nın evi kaçıncı kat 2 nci kat.. bayramlaşmadan kapadı kapıyı zehra teyzenin katına çıkıp çaldım kapıyı bir çocuk sesi kım o...benim anneni cagır...o yıne kımo ben aynı cevap anneni çağır kapı açıldı zehra abla yaşlanmış bembeyaz saçları ile karsımda gözleri nemli merakla sordu buyurun.....ben tanımadınmı beni zehra abla o vallahi yavrum hatırlamadım... ben cemilenin kızı canan deyince boyunam sarılıp öptü aaa cemile teyzemin kızı gel kızım.......... içeri girip diavana oturdum perişen bir ev zehra abla herşeden daha perişan nasılsın dedim bir sor bin ah hesabı zehra abla ağmlayaa başladı eski bayramlarda olsa şimdi çocuklarla etli pide yaptırmış kahvaltı yapıyor olurduk diye. bir oğlu trafik kazasında ölmüş 20 yaşında fotografı duvarda asılı bir oğlu tefecılere düşmüş islas edince canını kurtarmak için yurt dışına kaçmış orda yaşıyor..... eşi işini kaybemiş yanındaki kız torunuyla bayramda başbaşa kalmış yalnız bir kadındı zehra abla..... zehra abla ağlıyor sabahtan beri yan taraftaki (ziyaretin adı bahçe mahallesinde yeşil ziyaret) ziyatrette kurbalar kesılıyor kızım bizi zengin zannettiklerinden bir parça bile et verilmedi kebap yapıyorlar kokusu gelıyordu torunun canı cekıyordu yoktu evde pişiremedim...........allah razı olsun cemile teyzemden ellerinden öp yerime diye ağlayarak dualar etti..........içim doldu gözlerimi sıkı sıkı kapadım insanları bu kadar çok sevdiğim için bazan çok canım acıyor ama elimde değil... şeker kolanya uzattı 1 tane aldım 3 tane daha verdi gönlü ne kadar bol almak istemedim fukralığına yanarak... ısrar etti almazsam incinecek anladım teşekkür ettim evden çıktım gözlerim dolu dolu dokunsalara aglayacam kendi iflas zamanım geldi aklıma dogum günümde müfetişler gelip gazteyi alıyoruz dediklerinde dünya yıkılmış ınanamamamıstım 3 cocuğumu nasıl okuturum dıye sokakları gecerken gözlerim çingeneyi aradı yok olsa elimdeki yiyemeyceğim 3 tane şekeri ona verecektim annemlere sokakları hızla gözlerim dolu dolu döndüm içimden bu bayram en makbule geçen zehra ablanın kurban etinden torununa tatıracak olması dedim annemlerin zilini çaldım... yukarı çıtığımda anneme babama sarıldım içimden söylendim iyiki varsınız küçükkende size hayrandım hala hayranım ben çok şanslıyım diye gülümseyip yanaklarından öptüm annem sen geldin gerisi önemli değil babam ortalığı yatıştırdığım için gözlerimin içine bakıyor gözlerim zehra abladan dolayı dolu dolu her şeye rağman mutluyum nice bayramlara nice bayramlara...