Sabah Şiiri - Orhan Özçelik

Sabah,umutların yoğun olduğu zaman,
Güneşin sana nasıl doğacağını düşündüğün,
İlk sabah güneşinin yangınını,
Belki de şafak vaktinin soğuk esintisini,
Yüzüne vuracak rüzgarın rengini,
Seni nereye götüreceğini düşündüğün zaman.

Sabah,yeni güne vereceğinin değil,
Belki de alacağının daha çok olduğu,
Her başlangıcın nasıl başlarsa,
Öyle biteceğinin sözde kaldığı,
Adımların zamana ve de,
Kendi durumuna göre atılması gerktiği zaman.

Sabah,elinde olanları kaybetmemek için,
Sonra gelecek güne daha az zararla girmek için,
Sadece kendini düşünerek,
Başkalarını çiğneyerek zafer elde etmek için,
Zalimlik rutbesiyle madalya almak için,
Bu madalyayı gururla taşımak için zaman değildir.