Dengelerin alt üst olduğunun farkında bugun sabah
gasafetli sakin boğucu oda bugun üzgün yine
dolu dolu duruyor bulutlar ağladı ağlayacak
herhangi bi şarkı doyurmayacak ruhumu bu sabah
kupalarca kahve aydıramayacak beni
sarhoşluğum kalıcı hasarlı zarar adı altında
terapi uyguluyor bedenime
gözlerim kuru bakamıyorum hiçbir şeye
yaş kalmadı gözlerimde
özlem bahçemin işine yaradı daha çok
akıttıgım göz yaşlarım tomurcukları filizlendirdi
besledi. Hiçbir insanın içinde yeşermesine
izin vermek istemediği acı ve özlem bahçem
sim siyah artık butun zehirli çiçekler
mutlulukla çaresizliğime filizlendi
şimdi sen yoksun ya hiçbir yanlışın
hiç bir hastalığın çözümü yok
bütün güzel diyebilinecek sadece
içimdeki o muazzam acı eziyet
hızla hükümdarlığını kurmakta
kimsenin olmadığı o çıkmaz sokakta
beyhude dönüp duran yapraktan farksız halim
uçuşuyorum o bana kokunu getiren rüzgar yardımıyla
yere düşsem basacaklar yere düşsem öleceğim....
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman