Sabah Şiiri - Hüseyin Sönmez

Mermer şadırvanın
Berrak ve serin suları,
Tatlı bir ses ile fışkırır.
Dökülür akar.

Güneş sarı kirpiklerini
Ufka yaydıktan sonra
Bakar.

Uykulu gözler gibi
Yumulu pencereler.
Susmuş ağızlar gibi
Örtülü kapılar,
Birer birer
Açılır.

İnce kokulu yumuşak
Bir esinti etrafa
Saçılır.

Mûsikili adımlarla
Tek tük insanlar
Taş kaldırımlardan
Hasetlerle,
Kibirlerle
Aslan haşmeti ile
Yürür.

Ağacın en ince dalına
Kol atan sarmaşık gibi,
Ruhum sabahın
Sonsuzluktan yayılan
Nefesine kol atar.

Yaralı yürek başka
Çarpar.

İçtiğim sabah
Kahvesinin tadı
Ta Yemen'e sarkar,

Ümit vardır.
Hayâl vardır.
Düşlerim
Bembeyaz kardır.

Beni acıya salan
Mermer şadırvanın
Suları gibi
Zülfünü döken,
Bir yardır...
.