Sabah-2 Şiiri - Hasan Okursoy

SABAH-2

Saçını döken yıllar
gelmez bir daha
geçti o günler
kanayan söz söyleme
bakarsın akşamı deler

acın varsa kanar
yaranı saran olmaz
kimse yanında durmaz
sokaklar dolmaz
sonunda kimse anmaz

paslı kilitte uğuldar kapılar
ne olursan ol nerede kalırsan kal
gün gelir yalnızlığında solur onlar
sel sonunda kurur dal
milinde geçmiş uğuldar

kınına koy körelmiş bıçağı
güneş gibi ol ısıt dağı
yağmur sonu kokla toprağı
geceleri dağıt dumanı
usanma ara aydınlığı
II
tüm renkleri sev
anılarında gezin dur
divit ucundan telaşını kov
tüm renklerle dost ol

erik çiçeğe bürünsün
kumru dal arasında
gülüşünde görünsün
sabahında ötüp dursun

böyle uçup gitme
sabah kuşları gibi
daldan dala bakma
küçük çocuklar gibi

her şeye üzülmek
neden senin kaderin?
uzakta mı kaldı düşlerin?
bundan mı kanar yüreğin?

yıllar geçse de
dereyi unutamazsın
o çocukluğundaki sesin
çağırır durur o ayak izin

yağmura da
rüzgara da sevin
bırak ıslatsın
kurutur gün

Hasan OKURSOY