Sabah Şiiri - Hasan Okursoy

Saçını döken yılları
bulamadın günler kırıldı
kanayan sözlerine
hep akşam damladı

nereden başlasan güne
yarasını sarsan kızar mı yine?
ikindi beklemez
sokağa çıksan kim gelir seninle?

paslı kilit
çamurlu paçan
ne olursan ol
nerede kalırsan kal
gün gelir biter ömür
titrek sesin
seğiren gözün
ne bu kin?
körelt bıçağı
bırak güneşe
dağılsın gitsin
o kin

yollara çık da
yağmur sonu kokla toprağı

maviyi de beyazı da sevdin
yeşilde gezdin
bir telaş içinde
divit ve uçlarını buldun

sen sustukça
dediler gelecek karanlığın
aldırmadın
ikindi yağmuruna kızdın

şimdi
erik ağacı çiçeğine büründü
dal arasına yuva yapmış kumru
hava raporu
yağmur okudu
ıslanır diye
içinde bekler telaşı

dalıp gittin
sabah kuşları gibi
kondun daldan dala
her şeye üzülmek
senin kaderin

bakışın keser
uzaklar düşün olur
kanar için

neden?
her yerde
bekler ölüm

dereyi unutmadın
elinizden gitti gideli
o bayırlarda
ayak izin
yitip gitmiştir besbelli

işte
ne güzel vuruyor
aşağı evlere güneş
yağmurda aklın
kumruda telaş
lodos fısıldar
kanar kıyın
yağmur da rüzgar da seni bulur
ıslanır kurumaz için

Hasan OKURSOY