Kapadım penceremi artık! Dünyam dediğim,
Eskimiş perdemdeki küçücük bir yırtık… İçimdeki umut bile bana küs,
Bitmez bu yalnızlık…
Bekleyenim yok,
Belki, köşe başında yalnız bir ışık! Fizik kurallarına aykırı olduğu belli Bu ne ketum bir yalnızlık!
İhtiyar geçmişimden hatıra, Ne idiğü belirsiz iki çizgi,
Binlercesinin arasında iki yıldız,
Çaresiz yalnızlık ve kanun: yer çekimi…
Yüreğimde bir panayır ve küçük çocuklar, Her yerde aynı söz, gözlerim kapalı, Kumsalda iki taş biri deniz sevdalısı,
Biri nedendir bilinmez oynuyor yalnızları…
Kayıt Tarihi : 18.2.2018 13:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!