Sabah Şiiri - Nalan Kazazoğlu

Çıktı sabah karanlığı
Vakitli başlayan karda
Ayak sesini dinledi
Uzun uzun baktı çıkardığı buhara..

Kitap sayfaları sessiz sokaklarda
İlk kaldığı taş eve yürüdü
Sessizce..

Kuyu duruyor muydu.
Karanlık kör pencereleri,
Binlerce yapraklı çıplak beyaz ağaçları
Geçti hızlıca..

Öylesine bir rüzgar esti,
Korkuttu geçtiği yollar..

Ufukta günün ilk ışıkları
Tek tek söndü yıldızlar..

Camı çatlak yarım akıllı saatinde süre dolmuş,
Başlıyordu yine..
Yıllarca o durmuş yarım akıllı çalışmıştı
Daha kaç mevsim geçecekti..

Gece geçip gitti
Kardaki izleri aydınlanıyordu
Yürüdü giiti
Sabahın çağırdığı yöne....