Sabah Şiiri - Gülhan Özkara

Eğer ekip diktiğin şeylerin
Gümrah olmasını
Bazlı olmasını istiyorsan
Zibille devam
Bir geç yeten üzüm diktim
Ağaçlarla sıkıştı biraz
Güneşini de az aldı
Büyümüyor ki büyüye
Dört senede yetmiş santim zor oldu
Arabayla gidip bir ahıra
Önceden hazırlanmış üç sivri değneği
Sapladım yığına, geçirdim çuvalı
Kürek de var, yükledim zibili
Beş dakikada Beşiktaş
İşte tam zibili çuvaldan boşaltıp
Dağıtırken kürekle lâzım yerlere
Karşıma daha önceden baktığım
Bir köpek geldi
Anasını da tanırım, kendini de
Yaşamak için hiçbir çaba göstermezler
Verirsen yerler sade
Zaten annesi öyleliği yüzünden öldü
Ben buna büyüyünceye kadar baktım
Sonradan da git rızkını ara
Diye bıraktım
Ben prensip olarak hayvan beslemem
Evimde gelin de yok ki
Köpeğe baksın
Zorladım hayvanı hayatı idameye yani
İşte o köpek
Karşımda tavan yapmış bir
Kızgınlık ile kavga ediyor benimle
Bir infial, bir öfke ki
Yemek mi istiyor acaba diye
Kürekle korkutup eve girdim
Olan şeyleri boşaltıp
Tekrar bahçeye indim
Birşey yemedi
Ben acaba kudurdu mu diye
Kafa yorarken
Yanımdan uzaklaşarak
Görebildiğim bir karşıya
Hiçbirşey olmamış gibi yattı
Ben küreği arabaya
Yine lazım olur diye koyarken
Yerde birşey gördüm
İlk bakışta anlayamadım
Oklu kirpi mi aceba diye aklıma geldi
Yenmiş ve artmış olarak yani
Pek de iyi görmüyor zaten gözlerim
İyice yaklaşıp baktım
Kocaman bir horozdan geriye kalan
Bizimki başarmış hayata katılmayı anlaşılan
Başını konteynırlara
Sokmayı akıl edemediği için
Bu çareye başvurmuş
Sen beni katil yaptın diye
Kızıyor bana
Yarım bıraktığı ziyafeti gidip
Önüne attım
Ne kadar asil, ne kadar şereflisin diye
Şöyle bir baktım
Bu dünyanın katillerin olduğunu
Nereden bilsin
Yirmi iki bin ölü ile
Türkiye'yi ele geçirdi pkk
Bir köpeğe nasıl anlatılır bu bilmem
Yaratılış donanımlarını kullanmayanlar
Gidip bir mezar kazsın
Ve doğruca içine girip yatsın
Hiç kalkmamacasına
Burası Cennet-i Âlâ değil
Yeryüzü cehennemi
2015