ay sustu!
bulutlar çekildi gecemden.
güneş doğdu sabahlarıma.
hatta o bitmek bilmez kışlarım da geçti.
dört mevsim bahar geldi dallarıma...
süslendim.
çiçek-lendim.
tazelendim o sevgilinin koynunda...
ateşi yaktı,
külü savurdu,
Saba melikesi kendini yeniden doğurdu
o sevgilinin koynunda..
Özlem Saba
Kayıt Tarihi : 19.10.2020 10:09:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Özlem Saba](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/10/19/saba-melikesi-3.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!