Sabâ makamında bozbulanık bir gün

_ Son bir nefes gecenin katranına inat
halka halka
kesik kesik

önce ayaklarım uzasın göğe
sonra ellerim

o çocuk
ilk mısır püskülünden
meydanda sarmıştı ilk bir içim.

İçim titrer Çamlıca’da bazen
ince belliler demlenirken annemin.

_ Hâlâ solgun sanki yüzün
utkun olsun
kıvan

kekik kokulu kırlar açmaya varmış
kokusunu almaz oldun çiçeklerin
bak çakmak çakmak oldu şimdi gözlerim

birkaç dal aşırmanın heyecanı var hâlâ içimde.

Dört başı mamur saklanır baş/lar
duvarın ardında hanımelilerin

değer mi hiç sağanak altında
filancanın kızına yaranmak için

şimdi yine o meydanda başlar nöbetlerim.

_ Zamanı geçti mi
bilmem
son hasatı devşirmenin

aynaları dizin denk günlerinin neşesi var içimde
ve sisli yağ lambaları altında pişen çöreklerin.

Mıh sarı parmakları nasıl ezer
bildin mi lezzetini zifirli ekmeğin
kuşluk vaktinde sesi var tütünden dönen küfelerin
ekmek parası kim bile kimlerin.

_ Bu gün yine öyle kasvetliyim
sağanak altında nedametle

meydandaki şadırvanın yanında
ve sabâ makamıyla boz bulanık bir gün.