Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
"sana
saba makamının ilk dört notasıyla
dil bilmeyen şiir gibi sesleniyorum
sen ey günlerin ve gecelerin sahibi
her söz dar ağacıysa insanlığın
duvarlarıysa yasalar ve sınırlar
sen çiziliysen alnımın nakışlarında
toprağa basarken sen diyorsam sevinçle
nefes alırken adını zikrediyorsa göz bebeklerim
çocuklar şarkı söylüyorsa her şeye rağmen
mevsimler düş görüyorsa hala
güneş avuçlarımızdan doğuyorsa her sabaha
sensen
zamansız ve mekansız gezegende
sarındığım gökyüzü
sen ey sessiz ve sağır dünyanın
iksire dönüşen uykusu
gece sensen örtündüğüm
gündüz sevgi dokuyan ellerin
sana akan nehirlerde yıkansın söz
sana uyandır beni"
Ney sesiyle dinledim şiirinizi. Kutlarım değerli şair.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta