Kim kime duacı, kim kime kefil?
Öyle bir zaman ki, saatler sefil…
Göklere çıktıkça, ruhlar alçaldı,
Mavi gökler şimdi yeşile çaldı,
Hani dostluk..vefa nerede kaldı?
Kim kime duacı, kim kime kefil?
Öyle bir zaman ki, saatler sefil…
Gündelik telaşın esiri olduk,
Bilmem, kaç kuruşun küsuru olduk!
Eşref-i mahlûkat kusuru olduk.
Kim kime duacı, kim kime kefil?
Öyle bir zaman ki, saatler sefil…
Takvimlerden kopan, birlik-bütünlük,
Tahammül vicdana oluyorken yük,
Şer mi makbul şimdi, zalim mi büyük?
Kim kime duacı, kim kime kefil?
Öyle bir zaman ki, saatler sefil…
Hani bize miras değildi dünya?
Torunlardan ödünç almıştık güya!
Kendimizden ne gün ederiz hayâ?
Kim kime duacı, kim kime kefil?
Öyle bir zaman ki, saatler sefil…
Baktık da görmedik olan-biteni,
Isıtacak ateş sandık tüteni!
Bu gün beni yakar, yarın da seni…
Kim kime duacı, kim kime kefil?
Öyle bir zaman ki, saatler sefil…
Müstahak olmuşuz başa gelene,
Kandık, iman ettik yüze gülene!
Cahile kâr etmez, sözüm bilene.
Kim kime duacı, kim kime kefil?
Öyle bir zaman ki, saatler sefil…
Gafil olduğunu bilir mi gafil..?
Kasım 2009
Mustafa GözelelKayıt Tarihi : 5.12.2009 12:09:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!